تئاترشهر و حصار مدیریت

اسکان نيوز: سعید فلاح‌فر، دکترا پژوهش در یادداشتی اختصاصی که در اختیار اسکان نيوز قرارداده، نوشت: از گفته‌های متناقض مسئولان هم بالاخره معلوم نشد این حریم فقط خطوط مهندسی روی نقشه است یا خط‌کشی محوطه یا نوعی مانع فیزیکی یا شاید استفاده از نیروی انسانی؟ هیچ کروکی و اسکیسی هم منتشر نکرده‌اند.

اما به تازگی مدعی شده‌اند این حصار و حریم فقط برای امنیت و ساماندهی محوطه است و مزاحم تردد مردم عادی نخواهد شد. البته اگر منظور تعیین حریم (با تعریفی که در میراث فرهنگی می‌شناسیم) باشد که ربطی به توضیحات فعلی طرفداران طرح ندارد. اگر منظور تعیین حریم در تعاریف معمارانه و شهرسازی باشد که بنای تئاترشهر با طراحی آبنماها، پله‌ها و اختلاف سطوح و زاویه‌ها و... به بهترین نحو ممکن این مهم را انجام داده است. اگر هم محدودیت‌های فیزیکی مدنظر باشد، آن هم با مواضع دوپهلوی فعلی قابل تطبیق و توجیه نیست.

سئوال این است که در هر کدام از حالت‌های فرضی؛ تعیین حریم روی نقشه، روی زمین، ساخت دیوار و دیواره و گلکاری و حصار فیزیکی یا حضور نیروی انسانی و...، با چه سازوکاری مردم عادی از بزهکاران متمایز و کنترل می شوند؟ مثلاً آیا قاچاقچی‌ها نمی‌توانند از روی خط و مانعی که مردم عادی عبور می‌کنند، عبور کنند؟! یا مثلاً اندازه فاصله نرده‌ها به شکلی است که مردم عادی رد می‌شوند ولی چاقوکش‌ها گیر می‌کنند؟! یا مثلا یک نفر چهره‌شناس قهار قصد متجاوزان به ناموس را از قصد فرهنگی مردم عادی تشخیص می‌دهد؟! یا برای همه مردم عادی شهر، بعد از تست سلامت اخلاقی، کارت عضویت خانه تئاتر صادر می‌کنند؟! آن طرف این حصار و حریم چه می‌شود؟! امنیت برقرار است؟!

این اصل شناخته شده‌ای در شهرسازی است که از قضا مکان ها شهری محدود برای بزه‌های اجتماعی مستعدترند. متاسفانه کسانی قصد حمایت از این طرح را دارند که یا اصولاً  (مثل سایرین) از جزئیات آن بی‌خبرند و یا هیچ تخصص و شناختی از معماری و شهرسازی ندارند. شاید هم خود را طبقه‌ای ممتاز از سایر اعضاء جامعه می‌دانند. مگر می‌شود شهر را با حصار تطهیر کرد؟! اگر چاره حصار باشد که دیگر چیزی مثل تئاتر موضوعیتی برای وجود ندارد.